Fjelltrall



Eg klatra eit fjell og såg kjærleiken stor

ho stråla av blendande sjarm

So brått lydde songen av genius kor

og korande englar med barm

Som bergteken fann eg den næraste klett

til koret av stemmene mjuk

Og spenning eg kjende i panna so sveitt

den strøymde frå hovud til buk

Men brått var ho borte og att sat eg att

åleine i fjellvindens bris

Det kjølna i baken frå iskald ein knatt

ja kjærleik har alltid sin pris

Min flammande kjærast var likevel fødd

kom regnvèr og vintrane hard

På glitrande toppar er tanken ei mødd

for vårsongen lyer so klar  

Tekst og foto G.Skaar