Besta og lyset

 

Eg minnast ei glede i andakt og sang

med salmar som lydde frå stova

Eit orgel med trøer av særeigen klang

som tona når eg skulle sova

Og båten var liten og havet var stort

vår Jesus han sytte for alle

Ho besta var lyset av venaste sort

eg endå kan høyre ho kalle

Min Gustav Min Gustav pass frelsa di no

for kjeltringar lurer kring nòva

Les boka syng salmar mot helvetes flo`

du freden i livet blir lòva

Ho besta var trufast til døyande dag

men fråfall tok handa åt guten

Ho evige frelse nok fekk av eit slag

der eg søkjer framleis i gruten

Ja tider skal kome og tider skal gå

og ungar lèt humlene suse

Om boka er vegen veit aldri dei små

som leikar av glede i huset

Tekst G.Skaar
Foto Jens Boge