Frå kulden på Stauren eg skodar mitt hus
men snart varmar dyna på tærne
Frå senga eg lengtar so opp til min rus
når hèten er komen i knærne
Ja, livet er løye det er som eit sus
av vindar som røskar i klærne
Når somme er trøtte og leie som lus
fær andre og brusar med fjærne
Tekst og foto G.Skaar
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar