Apostelens hestar og hinmannen

I fjell på apostelens hestar

der stilla og einsemda rår

Eg aldri åleine ser dagen

det yrar av liv kvar eg går

Så venleg er livet eg møter

at gleda den veks i mi sjel

Eg ser ho der borte i dalen

ho vil meg so inderleg vèl

Eg traff ho her seinaste dagen

ho skein meg til møtes i li
Og sjølv om han develen glytte

i auga av meg og forbi

so kunne han varmen ei taka
eg fann på den himmelske sti

For gleda eg kjende i magen
den gjorde meg lukkeleg fri

Eg ser no at dagen er løyndom

som veks i dei daglege spor

Og gleda som søv der i dalen

ho er som ei elskande mor

Ja alle oss leande vare

som blunkar til livet kvar dag

Vi kjenner ein lysande skare

som svanene utan bedrag

Tekst og foto G.Skaar