Det beit meg ei fluge på nasa mi raud
ho svei som av hinmannens rike
Eg slo etter beistet og ropte mi naud
men fram dukka hundrevis like
Eg fekta og banna og hitna i sinn
so fekk eg ei fluge i gapet
Ho kravla og spann kring om drøvelen min
so vitet eg trudde sku` tape
Men brått vart det alvor då insektet hogg
der nede i brokja og styret
Det kjendest som vesenet spytta og togg
og kveldsmaten sikra det dyret
Eg sprong som ein tykje til vatn eg fann
og hoppa i tjønna den myrke
Eg plaska og gaula det beste eg vann
og trygla om himmelens styrke
Nei svarten eg seier at fluger er beist
i helvetes eldar må brenne
Eg drøymer at fluger åt fanden har reist
so freden eg atter kan kjenne
Tekst og foto
G.Skaar
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar