Gamal magi

Eg kjenner ei gamale skrukkute ei

Ho sprikjer med hender og tær

Ho står der og skodar mot himmelens lei

når årstider vaknar og fær

Eg klemmer mitt øyre mot rynkute kinn

og lyer til draumar i tid

So vidsynte kvinne eg aldri meir finn

ho løyser meg endelaust fri

Ja romma er mange i karrige kår

eit eventyr strøymer av stad

Om dagen i morgon eg aldri ei får

so strålar ei kjerring so glad

Tekst og foto 
G.Skaar