Naboen Tor

Naboen Tor drakk seg spriten til sinns

tankane øsne og kule

Helgar han fylte med latter og kvinns

mandagen knapt var å skjule

Åra tok ende i dagar som svei

gamal han vart ut av rusen
Tankane svartna og hinmannen rei
pengane øsla i grusen

Stille ei natt kverva pusten hans bort

einsam låg Tor`n i køya

Augene tomme mot himmelens port

aldri han meir skulle skøya

Varsamt eg klappa på panna hans bleik

kulden den kjendest som piggar

Mumla om Jesus frå stemma mi veik

uflidd låg Tor`n som tiggar 

Naboen Tor han var kompisen min 

branden eg hugsar som liten

Karsleg som få lagt til kvile som svin

ròtnande ligg han i driten

Tekst og foto

G.Skaar