Fridomens føter



Ei verd for mine føter

eg lukkeleg kan sjå

Ein dag av nye møter

i lysningane blå

Ein fot treng stundom kvila

frå dagar fylt med mas

So godt å la seg kila

og nippa til eit glas

På sand er husa skakke

ein mur kan detta ner

Mitt hus er no ei brakke

men kosar meg og ler

Dei steg som alt er gådde

i tid er viska vekk

Og måla som er nådde

er gøymde i min sekk

Ja tær har skapt mi glede

dei skin av sveitteglans
Og alltid er dei rede

til song og spel og dans

Tekst og foto G.Skaar