Isande kulde tok varmen i fjor
Fredleiken falma du heimlege mor
Einsam i verda eg angstfull står att
Livredd min tanke so liten og matt
Milevis borte er duftene god
Blåisen tærer i armar og blod
Glosene svidde i senga som stein
Augene raude frå tårer eg grein
-
Varmen skal gløde frå kulden som venn
Solfylte strender gjev livskåte renn
Livet skal lengjast om tanken du trur
lyset der oppe er salig mi brur
Venskap og vener dei kjem og dei går
Minna vert gleder av attgrodde sår
Kulden gir varme til vårbekkar små
sødmen den sildrar om håra er grå
Tekst og foto G.Skaar
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar