Naboen Tor


Naboen Tor drakk seg spriten til sinns
tankane øsne og kule
Helgar han fylte med latter og kvinns
mandagen knapt var å skjule

Åra tok ende i dagar som svei
gamal han vart ut av rusen
Tankane svartna og hinmannen rei
pengane øsla i grusen

Stille ei natt kverva pusten hans bort
einsam låg Tor`n i køya
Augene tomme mot himmelens port
aldri han meir skulle skøya

Varsamt eg klappa på panna hans bleik
kulden den kjendest som piggar
Mumla om Jesus frå stemma mi veik
uflidd låg Tor`n som tiggar 

Naboen Tor han var kompisen min 
branden eg hugsar som liten
Karsleg som få lagt til kvile som svin
ròtnande ligg han i driten

Tekst og foto
G.Skaar

Ingen kommentarer: