Det kveldar

Det lakkar og lir i mot kveld
 og ferda mi var som ein eld

Eg vandra i glitrande gull 
 og tralla min gladaste sull

Eg klatra den prektige nut
i lukke og utan ei sut

No stundar eg heim til mitt bu
 til henne mi lysande bru
Til venleg eit smil og ei hand

som knyter dei sterkaste band

 Og kjærlege ord i mot kinn

so søvnen og kvila eg finn

Tekst og foto 
G.Skaar