Fuglen og hatet

På veg til ei varmare tid

finn fuglen ein dødeleg kulde

Ein jagar frå Norge si li

vi drapet kan sørgjeleg skulde

For døden set landet i brann

so ingen kan framtida ane

Og blodig ligg kvinne og mann

på flukt frå si heimlege bane

Men kanskje i morgon den dag

ein annan for foten min veltar

Eg ropar til honom på jag

at her finn han gavmilde heltar

Som hatet treng hatarar kald

treng døden dei venlege milde

Eg aldri tek hatet i vald

men elskar dei godhuga gilde

Eg varma ein flyktning i hand

so kulden i sjela mi brende

Ein stakkar frå framande strand

eg aldri fekk kjenne som frende

Tekst og foto

G.Skaar