Eg ser inn i kveldar av tider so sarte
mot siger i mørket til mennesker bjarte
Frå stormande angest og sjela som sprang
frå landet av skodde der djevlane sang
Eit liv fylt av pinsle har dagleg sin pris
Av livet du aldri blir retteleg vis
Men dagen er no han kjem aldri meir att
Så spring ut i lyset frå ramnsvarte natt
Hatet kan aldri la kvelsinnet fare
Naga i minna ei strupande snare
Bota blir lækje til glede av dyd
Sorger gjev omsorg av venaste pryd
Kast narren på dør han har kosa seg nok
Slepp kjenslene fri i frå fengsel og lokk
Skjenk skinande auge til tander ei sjel
som naken på valen er flykta frå hel
Tekst og foto
G.Skaar
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar