Ei sjel og ei skjorte

Eg sit her på toppen av breidda til liv

og nynnar ein lystige song

Eg har ingen møyer som plagar og riv

og verda den går no sin gong

Eg løftar mitt auge mot landskap av gull

eg treng ingen annan som tolk

Her er eg min herre av edlaste kull
i byen spring stressande folk

Men mange dei undrast seg grøne nok på

kva honen han gjer ut i fjell

Det kagar meg lite kva snakket mun gå

av bullshit og dører som smell

Eg myser mot sola og tenkjer på ho

som skein som eit strålande slott

På kjærleik som slokna og enda i do

og borte var jenta for godt

Nei, godt eg slepp plagast av kvinner og tvang

på meldingar, banklån og jobb

Her eignar eg makken og veivar mi stang

so tankane går til min dobb

Eit grasstrå spinn stille i fingrane fri

frå sorglause haustar til vår

Eg tenkjer som so at det livet kan gi

er nett det eg ynskjer og sår

Tekst og foto 
G.Skaar