Til fjorden

Eg sit på min høgaste sesse

med synet til fjorden og leia

Til himmels fær møya og stresse`

i randa so reiser seg Bleia

I klåra eg ser oceanen

ein spegel av fredfulle tankar
Og brødskiva smakar i ganen

i fjella eg minnene sankar

Det flammar av hjarta i brystet

det sildrar av sveitte  frå panna

I hugen det brusar av lyste`

frå ovan dei dryssar som manna

Eg undrast på himmel og jorda
på sorger ein gong so aude

No blømer det reine amora

av vokster frå isande daude 

Eg ropar eit ekko mot dalen

i rusen for sjølvaste live`

Og låtten han kjennest som galen

slik lystene herjar og rive

Eg plystrar meg heim att i frelse

av minner i tankane go`e

Til fjorden i kjærleik eg helse`

og bygda av angande groe

Tekst og foto
G.Skaar