Eg møtte ein spegel av kjærleik ein dag
han lyste av sjeldsynte lukke
Eg undra på smilet vi sende i lag
for fjeset var teikna i skrukke
Han tindra av kjærleikens mektige band
av åra han mødde seg lite
Eg rekte han venleg ei utstrekte hand
og søkte meg visdomens vite
I regnbogens fargar skein dagane vis
frå steingråe kjellar til frelsa
Som rynker frå smilet har livet sin pris
han strålande auga meg helsa
Eg lukka i blånar og solgangar såg
og skoda mot havsens mi skute
For spegelen smilte frå senga vi låg
i rusen frå mjukaste pute
Tekst og foto
G.Skaar
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar