Ho blunkar bak tause steinar
og lokkar i dans mot vår
Eg skreller på appelsinar
i tankar om nye år
Ho kviskrar meg vènt i øyret
i kjælande ordelag
Dei vakraste ord eg høyre
kvar evige helgadag
Med solskin i raude kjakar
ei gåve i lèvegg bak
Eg treng ingen maskemakar
Eg hyller mi kunstnar sak
Eg plystrar meg heim i trua
I åndeleg tankeverd
Til løyndom bak seterbua
av jenter på brureferd
Tekst og foto G.Skaar
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar